Pies tak jak człowiek posiada swój język. Człowiek też może się go łatwo nauczyć. Jest on bardzo pomocny, ale także potrzebny. Pies wysyła sygnały z kilku grup i prezentowane w różnych sytuacjach, zależnie od temperamentu psa na przykład:
*sygnały grożące (warczenie, pokazywanie zębów)
*sygnały pokojowe (przy witaniu, zabawie np. ukłon)
*sygnały stresu (uspokajające, np. ziewanie)
*sygnały uległości (unikanie konfliktu, np. kładzenie się na plecach)
Niektóre sygnały uspokajające:
*ukłon-pozycja zapraszająca do zabawy, zrelaksowana pozycja ciała,
*odwracanie głowy,
*oblizywanie się (nosa) - dość często przez psy zaniepokojone bliska obecnością aparatu fotograficznego,
*lizanie twarzy,
*ziewanie - krótkie nerwowe,
*podnoszenie przedniej łapy,
*otrzepywanie się,
*spowolnione ruchów,
*machanie ogonem (sztywnym)
*siadanie, kładzenie się (czasem tyłem)
*rozdzielenie - dwóch walczących (lub zbyt agresywnie bawiących się ) psów trzeciego lub dwoje obejmujących się czy tańczących ludzi - często niesłusznie interpretowane jako zazdrość,
*znaczenie terenu - posikiwanie,
*mrużenie oczu,
*wąchanie podłoża (obniżenie głowy i szyi) oraz podchodzenie do łuku,
* zastyganie w bezruchu - sztywna postawa ciała (jeżeli przy tym pojawiają się tzw. twarde oczy - widocznie są białka i rozszerzone źrenice to jeden z sygnałów grożących, który pojawia się w bardzo dużym zdenerwowaniu, może po nim nastąpić atak).
Bohater zdjęć to szpic miniaturowy ;)
Fragment książki "szkolenie psa".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz